Mutlu bir Pazar diliyorum.
Bir de cok sevdigim bir siirini ekliyorum Nazim Hikmet’in, pazariniza renk versin diye…
YAŞAMAYA DAİR
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi meselâ,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani, bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani, o derecede, öylesine ki,
meselâ, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut, kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel, en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yani ağır bastığından.
1947
YAŞAMAYA DAİR 2
Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yani, beyaz masadan
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,
hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
yahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.
Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
diyelim ki, cephedeyiz.
Daha orda ilk hücumda, daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
Diyelim ki, hapisteyiz,
yaşımız da elliye yakın,
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
Yine de dışarıyla beraber yaşayacağız,
insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgârıyla
yani, duvarın arkasındaki dışarıyla.
Yani, nasıl ve nerde olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
1948
YAŞAMAYA DAİR 3
Bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani, bu koskocaman dünyamız.
Bu dünya soğuyacak günün birinde,
hattâ bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
"Yaşadım" diyebilmen için...
Şubat 1948
Nazim Hikmet Ran
Nazım'ın şiiri hakkında laf etmek haddime düşmez zaten de fotoğraf olağanüstü, bayıldım. Ellerinize sağlık, güzel günlere diyelim...
YanıtlaSilÇok güzel...
YanıtlaSilözlem
cok tesekkür ederim Leylak Dali, fotografi Ödemis Subatan yaylasinda yani cennetten bir kösede cekmistim bu yaz. Yasamin, hatta nefes almanin acittigi bu günlerde Nazim'in siiriyle de destek bulayim, vereyim dedim...evet güzel günlere diyelim, cok sevgiler size
YanıtlaSilCok tesekkür ederim Özlemcim, sevgiler :)
YanıtlaSilPAzar geçti ama iyi hafta içleri olsun diyelim:)
YanıtlaSilFotograf çok güzel gerçekten. Şiirler onlara laf yok işte..
YanıtlaSilMutlu bir pazardı, dilerim hepimizin her günü mutlu olsun :)
"Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
YanıtlaSilyetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin"
Fevkalade şiir ve fevkalade satırı.
Teşekkürler yeniden ukumamızı sağladığın için..
NUR
çok ciddi yaşayacaksın, bir sincap gibi.
YanıtlaSilbu nasıl bi ironidir ya çok güzel:))
Ne kadar güzel.
YanıtlaSilpaylaştığın için teşekkür ederim.
Yoksa şiir okumam ki ben.
Kitapkurdu anne Çiğdem