Bunun adi mutluluk

En son dolce far niente demistim..bu tatli tembelligi, keyifli bir tatile dönüstürüp, her mayis ayinda oldugu gibi, bence dünyanin en güzel yeri, tanrilarin yasam yerindeydim, Ege’de. Evet, tanrilar bosuna Ege’de yasamamislar, burayi evrenin en güzel, en canli yeri yapmamislar bence. Onlara güc, ask, ilham, yaraticilik, huzur veren hersey Ege’nin topraklarinda ve denizinde gizli yatiyormus belli ki. Ege’ye yaklasir yaklasmaz benim icimi huzur kaplar hemen, basimi derhal arabanin camindan cikarir, mis gibi kekik kokularini duymak isterim. Karadenizin, Akdenizin yesilligiyle boy ölcüsemez tabii Ege, ama ben onun tam da bu maki dokusunu severim zaten, gümüs renkli zeytin agaclarini, selvilerini ve özellikle her taraftan kendi basina renk cümbüsü icinde acan begonvillerini, zakkumlarini, mercanlarini, katirtirnaklarini, itirlarini… Su an issiz, tatil akininin daha baslamadigi Cesme, Alacati, Bodrum sokaklarinda, yollarinda henüz oradalar tanrilar, havanin kokusunda, denizin huzurlu durgunlugunda, dalgasinda, zeytinlerin hisirtisinda hissediliyorlar, ama az kaldi, 1 hafta sonra, eylül ortasina kadar gizli korunaklarina cekilecek ortadan kaybolacaklar. Onlarla tatil yapmak istiyorsaniz, mayis ayinda olmalisiniz Ege’de.
Iste bu dekorun üzerine bir de dostlarla gecirilen mutlu günler, saatler var. Bunun adi mutluluk. Gönlümde yattigi halde, vaktin kisaligi ne yazik ki, tüm dostlari görmeye elvermedi. 

raki balik ve sohbet...

Senem, cocukluk arkadasim, sirdasim, dostum..ve onunla yeniden seneler sonra, basbasa gecirilen mutlu 3 gün Bodrum’da. Ne keyif! Hazirladigimiz, raki balik sofralari, - her ne kadar ben yorgunluktan ikinci kadehde uyku durumuna gectiysemde - , yaptigimiz doga kesifleri, pazar keyifleri, gün batimlari ve her durumda bitmek bilmez sohbetlerimiz… ne harika bir duygu, bir süreligine tüm sorumluluklari isleri bir tarafa birakip özgürce tadini cikarmak anin...

keyifli bir gün batimi Turgutreis'de

Senem’in bana tanittigi, Ortakent pazari, Karakuyu meydaninda kurulu Garaguy’u ben de sizlere tanitmak isterim. Pazarin curcunasinin icinde bir vaha gibi, Garaguy. Sirf bu keyfi tatmak icin, Ortakent pazarina gidin, keyifli alisverisinizi yapin ve aciktiginzda veya soguk birseyler icmek icin sonunda mutlaka Garaguy’a ugrayin. Biz öyle yaptik. Asil amac Garaguy’du…

Garaguy'da nefis yaprak sarma ve cacik..

sonrasinda ikram edilen harika visne likörü

Garaguy kizlari (projede yer alanlar kendilerini böyle adlandiriyor), geleneklerin, geleneksel lezzetlerin, el işlerinin sürdürülmesi adına bir projeyi gerceklestiriyorlar ve geleneksel ev yemekleri yaninda ev yapimi limonata, ayran, cam sise suyunu (burda plastik sisede satilan, dogal olmayan birsey bulunmuyor ) Ortakent Çarşamba pazarının orta yerinde, geleneksel ve günceli zarifce biraraya getirdikleri keyifli mekanlari, yöresel adiyla Garaguy’da (Karakuyu) sunuyorlar.  Dükkan bölümünde el yapimi havlular, el isleri, canlar, ev yapimi eristeleri satin almaniz mümkün. Bu kadar zevkli ve gönülden bu ise el atmis Garaguy Kizlar’inin ellerine emeklerine saglik…

Garaguy resimleri icin tiklayin… (anlar sayfasinda)

Keyifliydi Bodrum ve arkasindan Cesme de… Dedigim gibi en keyifli zamanlari simdi, Cesmeden de anlatacaklarim var elbet… 

Ama mutlulugumu paylasacagim birkac resim, daha önce...

 Ciceklere doyamiyorum, her taraf ayri bir renk cümbüsü...

 Begonvillerin güzelligi, ama nar agaci hep favorim benim...

 Yemeye doyamadigimiz dutlar, ama ne yazik ki (!) yalniz degildik, bizim kadar onlara düskündü bu esek, hangimiz daha cok yedik bilemiyorum...dünya tatlisi bir seydi bu...

 ve huzur...Akyarlar, Karaincir kumsali