Annemin cekmecesindeki fotograflar

Ben oldum olasi annemin cekmecelerini karistirmaya bayilirim, cocuklugumdan beri. Sanki hep büyülü bir bahcede gibi olurum, kirk senedir tanidigim dolaplarin, cekmecelerin icinde sanki hep yeni bir seyler bulacak gibi dolanir dururum.. Ve evet, cok ayip ama söylemeliyim ki bazen, özellikle de fotograflarda elime hakim olamam, o fotograflar bazen kendini benim cekmecelerde buluverir…Sucumu, fotograflara olan tutkum diye affettirebilrmiyim acaba?

Annem Bab-i  Ali’li..O’nun döneminde Türk basininin bütün önemli merkezleri ve basimevleri bu bölgede bulunurdu, kendisi de o dönemin idealist ruhlu gazetecilerindendir (her ne kadar artik meslegini yapmiyor da olsa, arastirmaci gazeteci ruhundan, ideallerinden hic bir sey degismedi). Cocukluk ve genc kizligimda benim icin, bazi bazi anneme, gazeteye ugramak müthis bir keyifdi. O’nun masasinin üzerindeki dünyanin degisik yerlerinden o masaya akmis fotograflarin, dergilerin, yazilarin, teleks notlarinin görüntüsü beni büyülerdi. Henüz internetin dünyamiza isik yili kadar uzak oldugunu düsündügümüz bir zaman bu (oysa her sey ne kadar hizli gelisti). O yüzden dünyada gelisen olaylari bir nevi öncelikli ögrenmek , onlara ait fotograflara dokunmak, o haberi gecen kisiden gelen teleksi ilk okuyanlardan olmak bana büyük heyecan verirdi. Ve tabii ki büyük bir haz icinde onun masasinin cekmecelerine bir fare gibi dalardim.

Tasinirken demistim ya , bir sürü ani da ortaya saciliverir, iste bu da onlardan biri. Kutulardan birini acip yerlestiriken „yanlislikla“ annemin cekmecesinden benim cekmecelerime yer degistirmis fotograflar buldum.

Evet annecim, iste itiraf ediyorum, icimdeki kötü kizin sesine kulak verip, dayanamiyarak senden almis oldugum fotograflar bunlar;

1985, Simone Signoret’nin ölüm haberi gelmis, ve O’nun Yves Montand’la Eure’de evlerinde cekilmis resmi duruyor sende. Iki ayri ayri hayran oldugum kisi.

Gene yil 1985, Alain Delon’un 50 yi devirdigi haberi gecilmis. Fotograf Pierre Granier – Deferre’in  1971 yapimi  „The Widow Couderc“ filminden bir sahne, gene Simone Signoret’li.

Bu ise mayis 1986, Nikaragua’daki durumu sembolize eden bir fotograf. Devriye gezen askerlerin birkac dakikaligina biraktiklari iki Kalasnikovun arasindaki cocuk..ne cok sey anlatiyor… Fotograf Alain Keler 

Son olarak Andrei Tarkowski’nin 39. Cannes Film Festival’inde „The Sacrifice“ Filmi ile Jüri Büyük Özel  ödülü aldiginin haberi. Fotograf ise Tarkowski  „Stalker“ filminin setinde, filminde oynayan iki aktörü ile (Gaidanovski ve Solonitsin).

Ama bilirsin fotograflar ben de en kutsal sekilde korunur..Onlara da cok iyi bakiyorum, üstelik yakinda cercevelenip duvarlarimda yer alicaklar.