19 Ocak 2012 Perşembe

Hayatin donma noktasi…

Mevsimin ilk kari yagdi nihayet, üstelik Viyana bu sene Istanbul’un gerisinden geldi. Bahcemiz kar icinde, karlara ve kimi sacaklardaki  donmus sulara bakarken oradaki duraganligi ve ayni anda icinde barindirdigi huzuru ve dinginligi düsündüm, o akip giden su, kisa bir mola vermisti yolculugunda.



Evet, hayat icinde bizim icinde olsa ya bu dedim, hayatin donma noktasi olsa ya bizde de..

Mesela caninizin hic birsey yapmak istemedigi zamanlar vardir, ama hic birsey, ve üstelik de bu hic birsey yapmama durumunun agir vicdan azabi altinda da ezilmek istemeden…
Hani vardir bazi tatil günleri caniniz yatakta uzun kalmak ister ama icimizde biryerlerde yuvalanmis bir ic ses vardir, huzur vermez „kalkman lazim, günü kaybediyorsun, bak bir saatini kaybettin bile günün“ diye diye o yatakta kaldiginiz saatin de burnundan getirir. Gün icinde yapilacak cesitli isler sizi beklerken, aksi gibi  muhtac oldugunuz kuvvet damarlarinizdaki asil kanda mevcut degildir malesef iste.. o susmasini bilmeyen ic ses tabii ki girer gene devreye ve gene caniniza okur..
Hele bazen hayatinizda belli bir konuya odaklanirsiniz, onunla ilgili gelismeler, beklentiler icindesinizdir ve tam bu fokuslanma sirasinda  da etrafta olan bitenle yeterince ilgilenemessiniz, halbuki sizden de beklenen seyler vardir, getiremessiniz yerine…

Sonuc her seferinde icinizdeki konusana cevap vermeye calisip ama asla onu altedemeyip adina vicdan azabi denen bir cezaya carptirilmayla son bulur.

Iste böyle zamanlarda donsa hayat bize, o gün „donma günü“ olsa mesela.. ve bizim kendi adimiza böyle bir karar verme yetkimiz olsa, hayatimizda donma noktasina geldigimizi görüp o günü kendimiz icin donma günü ilan etsek, o gün kimse bize ulasmasa, dokunmasa,sormasa velhasil o gün yasanmis sayilmasa, yani haneye „bos gecirdi gününü“ diye düsülmese..hic birsey yapmadigimiz icin, hic bir seye gec kalmis olmasak, birseyleri, birilerini ihmal etmis olmasak, ic sesimizle aramizda bir tartisma cereyan etmese, o donma aninda hicbirsey yapmamanin özgürlügünü yasasak doya doya mesela.
Mesela oturup bir karinca yuvasinin basina seyretsek saatlerce onlarin müthis trafigini, bu arada kafamizdaki düsünceler de buna tamamen zit bir karmasa trafiginde ordan oraya atlayarak dolassa kafamizin icinde.. Denizin kenarina oturup saatlerle seyreylesek etrafta olan biteni, öylesine..sacma sapan, akilli uslu, ucuk kacik düsüncelere birakiversek aklimizi, dolassa istedigi gibi, gün onun günü, öyle ya…rahatlasa, sokakta oynayip kurtlarini dökmüs cocuklar gibi geri gelse aklimiz donma gününün sonunda, yorgun terli ama mutlu uykuya dalsa o gece..

Düsünün ertesi güne ne kadar dinc kalkardik, günes ciktiginda mutlulukla akip giden su gibi...

14 yorum:

  1. Ne harika olurdu gerçekten...

    YanıtlaSil
  2. İlginç ve anlamlı bir yazı!Donma günü fikri hoşuma gitti benimde:)

    YanıtlaSil
  3. "Mesela caninizin hic birsey yapmak istemedigi zamanlar vardir, ama hic birsey, ve üstelik de bu hic birsey yapmama durumunun agir vicdan azabi altinda da ezilmek istemeden…" işte bu.. Keşke mümkün olsaydı.. harika olurdu.. :)

    Olsun hayali bile güzeldi ve sen bu hayale dalmama sebep oldun ya, teşekkür ederim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen, hayallerimiz de mutlu ediyor bizi, öyle degil mi Mümine'cim :)

      Sil
  4. Tam da bu sabahki düşüncelerime tercüman olmuşsun sevgili Melange. Emekliyim artık aslında yetiştirmem gereken hiçbir işim yok ama alışkanlık mıdır, küçük yaştan beri o şekilde kodlanmaktan mıdır nedir bir huzursuzluk sarıveriyor. Sabah gözümü açtım baktım saat 9, hava soğuk, yatak sıcak. Canım biraz daha yatmak istedi ama sanki gün kaçacakmış gibi huzursuz oldum, ikirciklendim kalksam mı kalkmasam mı diye. Allahtan istem dışı dalmışım da 1 saat daha uyuyabildim. O yüzden mecburiyetleri olanlara bu donma işi harika olurdu, keşke mümkün olsa. Sevgiler gelsin güneşli ama rüzgarlı ve soğuk Antalya'dan...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ah ah..iste o yanlis kodlanma mi, bize izdirap vermek icin yuvalanmis ic ses mi, bir huzur vermez yatakta söyle diledigince kalmaya..:)

      Sil
  5. Her çeşit gün kutlanır Dünya'da, çeşitli bayramlar, resmi tatiller vardır. Keşke birde Donma Günü diye bir gün olsaydı dediginiz gibi ve bu resmi kayıtlara geçseydi. Her insanın kendiyle başbaşa kaldıgı bir gün, hatta senede bir gün bile olsaydı razıydım :)

    Aklıma bir sürü şey getirdi bu yazınız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Surey'e yazdigim gibi, belki yeterince imza toplarsak...baktin olmus "Donma Günü"..:))

      Sil
  6. Ben bu duruma pili bitmiş pokemon hali diyorum :) bazen bir şey yapmak gelmezse bir şey yapmamak lazım :))

    YanıtlaSil
  7. hahaa..a lá Bolat oldu bu cözüm..:)

    YanıtlaSil
  8. oraya geç yağmış buralar bembeyaz dallardan buzlar sarkıyor.
    evettt hayatı bikaç gün dondurup elden geçirmeli, durdurmalı dünyayı, kar temizliği yapmalı.
    :)

    YanıtlaSil
  9. deep özlemistim sesini :)
    kar temizligi..ne güzel dedin, evett..:)

    YanıtlaSil